Een droom komt niet in een keer. Die popt wel op maar is als een zaadje en heeft tijd nodig om te groeien. Door een (onverwachte) situatie of gebeurtenis is hij dan opeens volop aanwezig en ga je nadenken over het waar maken.

Dat was bij ons niet anders. Lieke en ik hadden al vaker nagedacht over wonen in het buitenland. Zo heb ik in het verleden gesolliciteerd op een baan in Griekenland en ook in Zwitserland. OP beide heb ik nooit een reactie gekregen. Daarnaast heb ik bij een vorige werkgever gewerkt aan een stuk software voor een Duitse dochterneming. Dat was een fijne samenwerking, zelfs zo fijn dat we in afrondende fase waren van een overstap naar hun. Dit betekende dat we moesten verhuizen naar Bonn . Alleen de moederonderneming ging er niet mee akkoord en dus ging het niet door.

Jaren later werkte ik voor een bedrijf die een kantoor in Finland had. Gezien de kou was dit niet Liekes keuze, maar er kwam wel een opdracht in zicht in Madrid. Dus weer een mogelijkheid voor ons. Alleen toen gaf ik bij een gesprek aan dat ik graag wilde, maar dat ik mijn gezin meenam en niet meer naar Nederland zou terugkeren. Dat was niet hun bedoeling ervan 😀 Weer ging het niet door.


In de afgelopen 5 jaar kwamen de jongens in hun puberteit en gaan hun eigen weg. Dus neem je ze niet meer mee. Want als ze dan meegaan dan blijven hun daar en hebben ze geen band meer met Nederland. Ze studeren daar dan af en zoeken daar naar werk. Dus die keuze moet bij hun liggen, niet meer bij ons.

Ondertussen hebben we te maken gekregen met ziektes en sterfgevallen in de directe omgeving. Dit zet je wel aan het denken over je eigen leven en je dromen. Daarnaast ben ik 50 geworden, ook al zo’n punt in je leven. En dan kwam Covid-19 er ook nog eens bij. Maar dat was niet alleen maar slecht, want het heeft bewezen dat ik mijn werk overal kan doen. Dus waarom niet in het buitenland?


Dus hebben we gezegd we gaan het doen! We gaan het verder onderzoeken en met het doel in het buitenland te gaan wonen en werken. Met de afspraak dat we tussendoor steeds blijven kijken of het nog steeds is wat we willen en we nog steeds bereid zijn de risico’s te nemen. Als een van ons er geen vertrouwen meer in heeft dan stoppen we. We doen het samen of we doen het niet.